Relatieproblemen

Zoals ik in een vorige blog al aangaf, heb ik een gelukkige relatie die ondertussen al ruim 17 standhoudt. Dat ging echter – en uiteraard – ook niet altijd probleemloos. En aangezien ik anderen van raad voorzie als het aankomt op relaties en relatieproblemen, deel ik graag waar wij tegenaan liepen én hoe we dit aanpakten.

Te snel, te veel

Onze relatie ging erg snel. Zoals ik ook al aangaf in de andere blog, besloten we na een week te gaan samenwonen. Drie maanden later lag vast wanneer we elkaar het ja-woord zouden geven en op de dag dat we een jaar samen waren, zijn we getrouwd. Op zich denk ik niet dat dit een probleem was, we waren echt erg zeker dat we ons leven wilden delen. Alleen was dat niet de enige beslissing die we nogal snel namen. Toen we vier maanden samen waren, vroegen mijn ouders of we bij hen in de zaak wilden komen. Dat was een kans die we niet wilden laten liggen, dus pakten we onze koffers en vertrokken richting België.

Relatieproblemen voorkomen doe je niet zo

Het enige puntje was dat we op dat moment nog geen plekje voor onszelf hadden. Om die reden trokken we in bij mijn ouders (en thuiswonende jongere zus). Natuurlijk met de bedoeling om iets voor onszelf te zoeken. Uiteindelijk woonden we toch een aantal maanden bij mijn ouders. En hoewel het niet eens echt slecht ging, zet zoiets een erg grote druk op een prille relatie. We waren nog volop bezig met elkaar te leren kennen en dat gaat toch wat moeilijker op die manier.

Plekje gevonden, maar dan…

Na een aantal maanden vonden we een huisje en konden we rustig verder met elkaar te ontdekken en te genieten van elkaar. Of dat dachten we toch… Alleen hadden we ontzettend veel frustratie opgebouwd, wachtend tot deze eruit kon komen. Wat dus ook gebeurde. Niet alleen waren we snel gegaan en hadden we die maanden bij mijn ouders gewoond, we werkten ook samen. In een bedrijf waar ik al jaren werkte, maar hij een nieuwkomer was. Maar wel een nieuwkomer met een erg uitgesproken mening en werkwijze.

Relatieproblemen deel 1

Op een gegeven moment hadden we haast dagelijks ruzie. Als we thuiskwamen van het werk, begonnen de verwijten over en weer te vliegen. Meestal ging het niet eens echt ergens over. Het was gewoon een hoop frustratie. Het was gewoon te veel geworden. Na een tijdje beseften we dat we zo niet verder konden. Uit elkaar gaan zagen we niet als optie. Hoewel we elkaar soms wel konden wurgen, was de liefde ook zeker nog aanwezig. Dus besloten we het als volgt aan te pakken:

• Overdag, op het werk, zouden we het zakelijk houden. Geen verwijten, niets persoonlijk, alleen zakelijke gesprekken.
• Eenmaal thuis zorgden we ervoor dat we zo ontspannen mogelijk bij elkaar gingen zitten. Eén voor één mochten we ongestoord onze frustratiepunten uitspreken. Hierbij mocht de ander niet onderbreken.
• Deze frustratiepunten werden zo min mogelijk persoonlijk gemaakt, dus niet “Je was vandaag weer erg vervelend”, maar “Ik vond het niet fijn toen je dat zei of dit deed”.
• Het was hierbij niet de bedoeling dat de ander reageerde, zelfs niet voor een toelichting. Dit gaat namelijk al heel snel over op verdedigend, wat op zijn beurt weer snel escaleert naar ruzie.
• Nadat we beiden onze punten hadden verteld, gaven we elkaar een knuffel en gingen iets anders doen.

Werkte dit meteen? Nee, zeker niet. We hielden ons niet altijd aan de ‘regels’. En in het begin word je hier stiekem alleen maar boos van. Je wil toch verdedigen waarom je iets deed. Wil toch duidelijk maken waarom de ander vervelender was en jij eigenlijk gelijk had. De eerste tijd gingen we na zo’n gesprek ook elk iets anders doen, bijvoorbeeld achter de computer zitten of lezen.

Dan komt het omslagpunt

Na een tijdje begint dit echter wel te werken. Je merkt al redelijk snel dat de frustratiepunten vaak terugkerende zaken zijn en probeert hieraan te werken (het is hierbij dus uiteraard erg belangrijk dat beide partners aan de relatieproblemen willen werken). Daardoor zijn het steeds minder dingen en ga je meer en meer samen kijken hoe je die laatste zaken kunt aanpakken. Want sommige zaken zul je van elkaar moeten aanvaarden. Zo ben ik bijvoorbeeld erg chaotisch, iets wat Wolf niet fijn vindt, maar waar hij mee heeft leren leven (de meeste tijd 😉).

Relatieproblemen deel 2

De tweede keer dat we flinke relatieproblemen kregen, is pas een jaar of 5 geleden. Het was een samenloop van omstandigheden. Mijn vader werd erg ziek en overleed. Daarbovenop kregen we een tijd later zakelijke problemen. Kort gezegd kwam het hierop neer: we hadden eenzelfde bedrijf opgericht als mijn ouders. We maakten replica’s van een Porsche 356 Speedster. Deze werden gebouwd op een ingekort VW Kever chassis. En toen besloot de RDW dat dit niet langer toegestaan was. We kregen nog een half jaar om bestaande projecten af te werken en gekeurd te krijgen. Ik kan je verzekeren dat het een erg stressvol half jaar werd. En zoals altijd komt deze stress er pas later uit. Bovendien kregen we ook financieel een klapper, redelijk normaal als je jouw werk niet meer mag doen…

The show must go on

Het leven gaat verder, we waren toch al bezig met een ander bedrijf op te richten, dus trokken we daar maar harder aan. Alleen had dit hele gebeuren er bij Wolf toch net wat harder ingehakt dan hij initieel in de gaten had. Ik wil – omdat het niet over mij gaat, maar over hem – niet in detail treden en houd het er om die reden op dat het niet makkelijk was. Hoe we uit deze relatiedip kwamen? Praten, praten en nog eens praten. Wederom kozen we momenten uit waarop we rustig met elkaar konden gaan zitten. Als je een gesprek wil zonder verwijten, is het erg belangrijk om ervoor te zorgen dat je er zo ontspannen mogelijk aan begint.

Verbinding

Naast praten is verbinding erg belangrijk. We kozen er bewust voor om elkaar (lichamelijke) aandacht te schenken. We gaven elkaar bijvoorbeeld regelmatig een massage en gingen samen in de douche. Op die manier geef je – als het goed is – ook je seksleven een boost. En als je een relatie weer op het goede spoor wil krijgen, is die verbinding echt uiterst belangrijk. Bovendien werkt elkaar aanraken (meer dan) dubbelop: om te beginnen is het natuurlijk gewoon fijn. De meeste mensen worden graag aangeraakt. Er komen ook fijne hormonen vrij als je aangeraakt wordt: oxytocine en endorfine. Deze stoffen maken je gelukkiger. En bij seks maak je nog meer van deze ‘gelukshormonen’ aan. 😉

Eigenlijk creëerden we door het aanraken dus een positieve cirkel: we maakten hormonen aan die ons geluk stimuleerden én die ons gevoel van verbinding verbeterden. Hierdoor kregen we alleen meer lichaamscontact en zo verder. Doordat we hiernaast ook veel goede gesprekken met elkaar hadden, zaten we na een tijd weer op dezelfde golflengte. 😊

Relatieproblemen: zoek tijdig hulp

Natuurlijk klinkt dit alles – in deze relatief korte tekst – allemaal makkelijker dan het in werkelijkheid was. Er waren dagen dat het ‘rustig praten’ en ‘lekker knuffelen’ eerder ‘happen en snauwen’ was. Daarnaast zijn er ook gesprekken met een buitenstaander (psycholoog) geweest. Dat is dan ook mijn laatste, maar zeker niet minst belangrijke tip voor je: zoek tijdig hulp. Voor jezelf, als je het even wat minder ziet zitten, en voor je relatie. Te snel hulp zoeken kan eigenlijk niet, te laat gebeurt helaas veel te vaak.

Zit je momenteel niet lekker in je vel? Of loopt je relatie niet zoals het moet? Neem dan contact met me op. Ik zal het je ook altijd eerlijk vertellen als ik het idee heb dat andere hulp geschikter voor je is.