Nederlandse school versus Belgische
Mijn schoolcarrière verliep niet erg vlekkeloos. Hoewel ik daar zonder meer mijn aandeel in heb, durf ik toch met veel zekerheid te stellen dat ik niet op elke school dergelijke problemen zou hebben ondervonden.
Niet altijd een schatje op school
Zoals ik al aangaf, lag het deels aan mezelf dat ik veel straf kreeg en niet bepaald het lieverdje van mijn leraren was. Ik was een heel druk kind, dat geen moment stil zat of stil was. Ik hield ook anderen om die reden weleens van hun werk. Bovendien was ik best wel voorstander van een discussie op zijn tijd. Langs de andere kant was ik een goede leerling, zeker in de lagere school haalde ik vrijwel uitsluitend hoge punten. De gemiddelde leerkracht die ik had leek echter te vinden dat je geen goede punten verdient als je er niets voor hoeft te doen…
Bang zijn is niet hetzelfde als respect hebben
Ik heb vaak tegen mijn leraren beweerd dat je respect hoort te verdienen, niet af te dwingen. En ja, de gemiddelde leraar die ik had, was toch echt wel van het afdwingen. De mening heerste algemeen genomen nogal dat een kind een mindere is en dus simpelweg hoort te luisteren. Begrijp me niet verkeerd, ook ik vind dat daar een kern van waarheid in schuilt. Uiteindelijk IS een volwassene een meerdere, die het beter weet – of hoort te weten. Maar dat wil niet zeggen dat een meerdere altijd gelijk heeft en een kind ‘domweg’ moet luisteren. En dat wil al helemaal niet zeggen dat je mag overgaan op machtsmisbruik.
Dat kan toch anders?
En ik bleek helemaal gelijk te hebben. Je kunt ook prima leraar zijn en zelfs een school draaien op verdient respect. Ik kan niet beweren dat het typisch Nederlands is, mijn ervaring is beperkt tot 1 school hier (overigens gaat het om OBS De Horizon, de school waar onze monstertjes naartoe gaan. 😉). En stiekem denk ik dat deze school zelfs hier een geval apart is. Al ben ik er net zo goed van overtuigd dat het hele overdreven autoritaire gedoe van Belgische scholen hier (vrijwel) nooit aan de orde is.
Hoe doen ze het dan hier op school?
Wat is dan het verschil tussen de school waarover ik het heb en Belgische scholen? Om te beginnen kijken ze – werkelijk, niet alleen in hun marketingplan – naar het individuele kind. Kinderen worden niet in het hokje ‘moeilijk’, ‘dwars’ of ‘lastig’ geplaatst. Er wordt gewoon gekeken naar wat een kind nodig heeft en dan doen ze hun uiterste best om dit te bieden. En ja, ik weet dit zeker, want ik heb het van dichtbij gezien.
De appel valt niet ver van de boom
Mijn appels zijn ook niet de makkelijkste kinderen. Zeker nr. 2 is er eentje met een erg uitgesproken mening, die moeilijk aan het werk te krijgen is en met regelmaat van zijn stoel valt omdat hij niet stilzit. Maar in plaats van dat ze hem moeilijk noemen, proberen ze allerlei manier te bedenken om hem toch aan het werk te krijgen. En ja, hij heeft ook weleens straf gekregen. Maar dat is absoluut niet – zoals bij mij het geval was – haast een wekelijks gebeuren. Daarnaast wordt dan nadien ook besproken wat er is gebeurd, wat er fout ging en wat dan wel de bedoeling is. Geen geval van ‘luisteren omdat ik het zeg’ dus, maar een duidelijke onderbouwing.
Leraren zijn hier net mensen
Is alles hier dan rozengeur en maneschijn? Nee, tuurlijk niet. Ik heb echt al weleens een wenkbrauw opgetrokken. En sommige keuzes zouden niet de mijne zijn. Maar het grote verschil is dat hier wel gewoon over gesproken kan worden. Zelfs als leerling. Het feit dat ik met nog geen enkele leraar een woordenwisseling heb gehad, spreekt – voor degenen die mij kennen – vast boekdelen. 😉
Perfect? Nee, want perfectie bestaat niet
Zou ik het dan wel helemaal probleemloos hebben gedaan op deze school? Wellicht niet, ik was met momenten echt een moeilijk ding. Maar ik zou het hier wel een stuk beter hebben gedaan. En ik weet erg zeker dat ze mij hier NIET zouden hebben aangekeken op het feit dat ik geen moeite deed en wel hoog scoorde. Ze zouden een uitdaging voor me hebben gezocht, geen straf.
Wat verder nog wel een puntje zou kunnen zijn geweest, is de hoeveelheid meesters. Rekening houdend met hoe ik was, zou ik ongetwijfeld een crush op een (of meerdere) van hen hebben gehad. :-p